Spirit Nation

The Holy Bible - God's Word for All Generations

Judith Chapter 9

Other Translations

vul1914 (vul1914) - Vulgate 1914 UTF-8 (sacredbible.org)

1 Quibus ascendentibus, Iudith ingressa est oratorium suum: et induens se cilicio, posuit cinerem super caput suum: et prosternens se Domino, clamabat ad Dominum, dicens:
2 Domine Deus patris mei Simeon, qui dedisti illi gladium in defensionem alienigenarum, qui violatores extiterunt in coinquinatione sua, et denudaverunt femur virginis in confusionem:
3 et dedisti mulieres illorum in prædam, et filias illorum in captivitatem: et omnem prædam in divisionem servis tuis, qui zelaverunt zelum tuum: subveni quæso te Domine Deus meus mihi viduæ.
4 Tu enim fecisti priora, et illa post illa cogitasti: et hoc factum est quod ipse voluisti.
5 Omnes enim viæ tuæ paratæ sunt, et tua iudicia in tua providentia posuisti.
6 Respice castra Assyriorum nunc, sicut tunc castra Ægyptiorum videre dignatus es, quando post servos tuos armati currebant, confidentes in quadrigis, et in equitatu suo, et in multitudine bellatorum.
7 Sed aspexisti super castra eorum, et tenebræ fatigaverunt eos.
8 Tenuit pedes eorum abyssus, et aquæ operuerunt eos.
9 Sic fiant et isti, Domine, qui confidunt in multitudine sua, et in curribus suis, et in contis, et in scutis, et in sagittis suis, et in lanceis gloriantur,
10 et nesciunt quia tu ipse es Deus noster, qui conteris bella ab initio, et Dominus nomen est tibi.
11 Erige brachium tuum sicut ab initio, et allide virtutem illorum in virtute tua: cadat virtus eorum in iracundia tua, qui promittunt se violare sancta tua, et polluere tabernaculum nominis tui, et deiicere gladio suo cornu altaris tui.
12 Fac Domine, ut gladio proprio eius superbia amputetur:
13 capiatur laqueo oculorum suorum in me, et percuties eum ex labiis caritatis meæ.
14 Da mihi in animo constantiam, ut contemnam illum: et virtutem, ut evertam illum.
15 Erit enim hoc memoriale nominis tui, cum manus feminæ deiecerit eum.
16 Non enim in multitudine est virtus tua Domine, neque in equorum viribus voluntas tua est, nec superbi ab initio placuerunt tibi: sed humilium et mansuetorum semper tibi placuit deprecatio.
17 Deus cælorum, creator aquarum, et Dominus totius creaturæ, exaudi me miseram deprecantem, et de tua misericordia præsumentem.
18 Memento Domine testamenti tui, et da verbum in ore meo, et in corde meo consilium corrobora, ut domus tua in sanctificatione tua permaneat:
19 et omnes Gentes agnoscant quia tu es Deus, et non est alius præter te.

Explanations by Age Level

Explain Like I'm 5

A long, long time ago, there was nothing at all - no earth, no sky, no animals, no people. It was all dark and empty. But God was there! God is so powerful that He can make anything just by speaking. So God said "Let there be light!" and BOOM! There was light everywhere! God saw that the light was beautiful and good. He called the light "day" and the darkness "night." This was the very first day when God started making our wonderful world!

Explain Like I'm 10

Before anything existed - no planets, stars, or life - God decided to create the universe. The earth started out as a dark, empty place covered with water. But God's Spirit was there, ready to bring order and beauty to everything. When God spoke and said "Let there be light," light immediately appeared because God's words have incredible power. God looked at the light and was pleased with what He had made. He organized time by separating light (day) from darkness (night), creating the first 24-hour period. This shows us that God is organized and purposeful in everything He does.

Explain Like I'm 15

Genesis 1:1-5 establishes fundamental theological truths about God and creation. The Hebrew word "bara" (created) indicates creation from nothing (ex nihilo), demonstrating God's absolute sovereignty and power. The phrase "without form and void" (tohu wa-bohu) describes a state of chaos that God transforms into order. The Spirit of God "hovering" or "brooding" over the waters suggests active, caring involvement in creation. The creation of light before the sun (created on day 4) indicates that God Himself is the ultimate source of light and energy. The establishment of day and night creates the framework of time, showing that God operates within orderly patterns while transcending them. This passage refutes both atheistic materialism and pantheism, establishing that God is both transcendent (separate from creation) and immanent (actively involved in it).